Barbara Kruger: artystka i aktywistka
Barbara Kruger urodziła się 26 stycznia 1945 r. w Newark, New Jersey. Jest amerykańską artystką konceptualną, która mieszka między Nowym Jorkiem a Los Angeles, gdzie również pracuje. Sławę przyniosły jej fotomontaże czarno-białych zdjęć prasowych zestawionych z odważnymi i prowokacyjnymi tekstami, pisanymi głównie białym kolorem na czerwonym tle.
Przez rok studiowała na Uniwersytecie Syracuse, gdzie rozwijała zainteresowania sztukami wizualnymi, projektowaniem graficznym, poezją i pisaniem. Następnie w 1965 r. uczęszczała do Parson School of Design w Nowym Jorku. W 1966 r. pracowała jako projektant graficzny w Condé Nast Publications, wydawcy magazynów "Mademoiselle" i "Vogue". Rok później otrzymała awans.
Na twórczość Barbary Kruger duży wpływ miało jej doświadczenie zawodowe w projektowaniu graficznym, podobnie jak w przypadku innych artystów, takich jak Andy Warhol.
Jej kariera, styl i podejście artystyczne są wysoko cenione w sztuce współczesnej. W swoich pracach odwraca obraz reklamowy w kierunku tematów związanych ze społeczeństwem konsumpcyjnym. Są to wielkoformatowe fotomontaże, którym towarzyszą efektowne teksty pisane drukowanymi literami. Użycie kolorów jest na ogół ograniczone do czerwieni, czerni i bieli, z pewnymi odcieniami szarości. W jej pracach teksty często składają się z angielskich zaimków, takich jak "you", "your", "I", "we" i "they". Zaimek "you" często odnosi się do równowagi sił między mężczyznami i kobietami. Siła jej obrazów i użyte słowa mają na celu uwrażliwienie na społeczeństwo konsumpcyjne i mniejszości (etniczne i seksualne), podlegające władzy i społecznym stereotypom.
Jej pierwsza wystawa odbyła się w Galerii Mary Boone w Nowym Jorku w 1987 r. Była jedną z pierwszych kobiet, które weszły do tego artystycznego świata i wyróżniły się w nim. Jej prace były wystawiane w najbardziej renomowanych galeriach i muzeach na świecie. Oprócz publikacji w czasopismach, gazetach, na billboardach, plakatach, w parkach, na dworcach kolejowych i w innych miejscach, zarówno publicznych, jak i prywatnych.
Jej dzieła to między innymi: “Your body is a battleground” (Twoje ciało jest polem bitwy), “I shop therefore I am” (Kupuję, więc jestem), "Know nothing. Believe anything. Forget everything." (Nie wiem nic. Wierz we wszystko. Zapomnij o wszystkim.) “The future belongs to those who can see it” (Przyszłość należy do tych, którzy potrafią ją dostrzec)." “Love is something you fall into” (Miłość to coś, w co się wpada) "Nie potrzebujemy kolejnego bohatera" "We don't need another hero” (Nie potrzebujemy kolejnego bohatera).
Dziś jej głos i obecność pozostają aktualne wobec systemu konsumpcyjnego, napędzanego patriarchatem i utrwalonymi stereotypami, które przenikają nasze społeczeństwo.
"We don't need another hero", foto-kolaż, 1988, New York
